Europa, Azja i Ameryka Północna to obszary, na których rozciąga się prawdziwy pas zieleni. Od Alaski i Kanady, przez Półwysep Fennoskandzki i część Niziny Wschodnioeuropejskiej, aż po Syberię, Sachalin i, odległą od Polski, Kamczatkę, występuje tajga.
Dlaczego trudno eksplorować lasy na półkuli północnej?
Ten borealny las stanowi do dziś wielką, nieodkrytą tajemnicę. Strzeliste drzewa iglaste oraz bardzo trudny klimat, stanowią barierę dla ludzkich osad. Pomimo wieków, w niektóre rejony jeszcze nigdy nie dotarł człowiek. Nawet wyspecjalizowany sprzęt, zapasy pożywienia i wody oraz wiele warstw ubrań, nie zagwarantują przetrwania w tym miejscu. Kilometry drzew sprawiają, że nie ma tu licznych dróg, ani prądu. Miejsca tego strzegą także jej liczni mieszkańcy.
Patrz uważnie, bo spotkać można tu…
Zwierzęta tajgi stanowią prawdziwe królestwo. Występują tu gatunki, które są przystosowane do mrozów. Zimą, która trwa tu prawie 7 miesięcy, temperatury spadają nawet do -50˚C. Lato jest tu bardzo krótkie i suche. Rocznie nie można liczyć na opady, nie przekraczają one bowiem 600 mm.
Występują tu jednak naprawdę niezwykłe gatunki, które zasiedlają las, rzeki i jeziora. Natknąć się tu można na wilka, tygrysia, rysia, czy niedźwiedzia brunatnego. W wodzie pływa: jesiotr, amur, sielawa, miętus, omala, głowacz. Wśród drzew przebiega wiewiórka, borsuk, lis, rosomak, łasica. Dumnie kroczą także renifery i łosie. Ptaki są tu odporne na srogi klimat, jastrząb, sikorka, głuszec, krogulec, czy jemiołuszka, która jednak znika, przed dużym spadkiem temperatur. Latem na terenach bagiennych wykluwają się komary oraz meszki.
